اثر تلقیح میکوریزا، مصرف فسفر و شوری آب بر صفات مورفولوژیکی و غلظت فسفر اندام هوایی یونجه

به منظور بررسی اثر میکوریزا، کود شیمیایی فسفر و تنش شوری بر غلظت فسفر اندام هوایی و ویژگی های مورفولوژیکی یونجه (Medicago scutellata L.)  آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به صورت گلدانی در سال زراعی 92-1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس انجام شد.

چکیده
به منظور بررسی اثر میکوریزا، کود شیمیایی فسفر و تنش شوری بر غلظت فسفر اندام هوایی و ویژگی های مورفولوژیکی یونجه (Medicago scutellata L.)  آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به صورت گلدانی در سال زراعی 92-1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس انجام شد. در این آزمایش فاکتور میکوریزا در دو سطح (عدم تلقیح میکوریزا و تلقیح میکوریزا)، فاکتور فسفر در سه سطح (صفر، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم خاك) و فاکتور شوری آب در سه سطح (آبیاری با شوری آب صفر، دو و چهار دسی زیمنس بر متر) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که، تلقیح میکوریزا به طور معنی داری وزن خشک ریشه و وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی، طول ریشه، طول ریشه کلونیزه شده، درصد کلونیزاسیون ریشه و محتوای فسفر اندام هوایی را افزایش داد. کاربرد فسفر نیز به طور معنی داری وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی و طول ریشه و محتوی فسفر اندام هوایی گیاه را افزایش داد، همچنین شورری آب به طور معنی داری طول ریشه را کاهش داد. بیشترین مقدار وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی و فسفر اندام هوایی از تلقیح میکوریزا همراه با مصرف 100 میلی گرم بر کیلوگرم خاك فسفر حاصل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که، مصرف کود فسفر و میکوریزا از طریق همزیستی با گیاه و با گسترش میسیلیوم هاي خود در خاك، منجر به جذب بهتر فسفر از خاك توسط گیاه شد و در نتیجه باعث رشد و توسعه بهتر گیاه شد.