اثر ريز جانداران محرک رشد گياه بر افزايش کارايي مصرف آب يونجه در شرايط محدوديت آبي

به منظور مطالعه اثر محرک رشد بر کارایی مصرف آب توسط گياه يونجه، آزمايشی گلخانه ای به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبيلی در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تيمارهای آزمايشی شامل...

به منظور مطالعه اثر محرک رشد بر کارایی مصرف آب توسط گیاه یونجه، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش آبی در تلقیح با ،G. mosseae ۵۵ و ۳۵ درصد ظرفیت زراعی) و تلقیح بذر در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ میکوریزا ، سه سطح ( ۷۵ و تلقیح ترکیبی قارچ و باکتری) بودند. نتایج نشان داد که تنش آبی و تلقیح بذر اثر معنی داری در سطح ۱% بر S. meliloti باکتری ریزوبیوم مقادیر عناصر برگ داشتند. تنش آبی موجب کاهش جذب فسفر ( ۲۳ %)، پتاسیم ( ۸%) و آهن ( ۴%) و افزایش جذب سدیم ( ۱۴ %) در بذرهای تلقیح نشده گردید. تلقیح بذر موجب کاهش تأثیرات تنش گردید و تلقیح ترکیبی بیشترین تأثیر را نشان داد. هدایت روزنه ای و کارایی مصرف آب نیز تحت تأثیر تلقیح و تنش آبی در سطح ۱% قرار گرفتند. هدایت روزنه ای طی تنش کاهش یافت و تلقیح بذر با قارچ بیشترین تأثیر را در افزایش هدایت روزنه ای ( ۴۷ % در شدیدترین سطح تنش) نشان داد. کارایی مصرف آب در اثر تنش آبی و G. mosseae ۰ میلیگرم در کیلوگرم ) در تیمار ۳۵ % تنش از تلقیح ترکیبی / نیز تلقیح افزایش یافت، به طوری که بیشترین کارایی مصرف آب ( ۱۶۶به دست آمد. نتایج معادلات رگرسیونی نشان داد که طی تلقیح، سهم فسفر و پتاسیم در تنظیم هدایت روزنه ای افزایش و سهم سدیم کاهش یافت. این در حالی است که در اثر اعمال تنش، سهم پتاسیم و سدیم در تنظیم هدایت روزنه ای افزایش و سهم فسفر کاهش پیدا کرد. همچنین، تنش موجب افزایش نقش هدایت روزنهای در افزایش کارایی مصرف آب گردید. این در حالی است که در اثر تلقیح، سهم هدایت روزنه ای در افزایش کارایی مصرف آب کاهش پیدا کرد.